بررسی الگوی رفتاری ساکنان مجتمع های مسکونی در بهره مندی از فضای نیمه خصوصی نمونه موردی مسکن مهر رشت

فضا بستری است که فعالیت ها و رفتارهای انسانی در آن شکل می گیرد بنابراین همچون ساختاری ست که می تواند در کنار مجموعه ای از قابلیت ها، محدودیت هایی را هم برای مخاطبین خود فراهم آورد. هدف از این پژوهش یافتن الگوی رفتاری بانوان در مواجهه با کمبود فضای تعاملی و نحوه ی استفاده آن ها از فضای نیمه خصوصی در مجتمع های مسکونی مهر رشت بود. روش تحقیق کیفی و شیوه ی گردآوری با استفاده از ابزار مصاحبه و نمونه گیری هدفمند بود که با 35 نفر از بانوان ساختمان های مسکن مهر رشت مصاحبه شده است رویه ی تحلیل داده های گرداوری شده تحلیل موضوعی یا تماتیک است که از متعارف ترین و پر کاربردترین روش تحلیل داده های کیفی به ویژه در مردم نگاری و یا در تحلیل داده های متنی مصاحبه ای است نتایج بدست آمده حاکی از آن است که در آپارتمان های مسکونی می توان با در نظر گرفتن فضای نشیمن مشترک به نیاز برقراری ارتباط و حفظ تعاملات اجتماعی پاسخ گفت

Keywords:

ناهنجاری , فضای نیمه خصوصی , کوچه نشینی , تعاملات اجتماعی