آسیب شناسی ساختار سازمانی به منظور ایجاد سازمان یادگیرنده (مورد مطالعه مدارس ابتدایی منطقه یک شهر تهران)

تغییرات محیطی باعث تغییرات شگرفی در ساختار سازمان ها شده است؛ به طوری که دیگر، ساختارهای سنتی و مکانیکی جوابگوی تغییرات محیطی نیستند و بسیاری از سازمان های بزرگ گذشته به دلیل ناتوانی در تطبیق خود با محیط از بین رفته اند. در محیط های بسیار پویای امروزی و به علت افزایش اطلاعات محیطی دانش آموزان، ساختارها بهسادگی منسوخ و قدیمی می شوند. بدین ترتیب شناسایی آسیب ها و تجدید ساختارسازمانی، یک مداخله مهم بهبود سازمانی است که میتوان از آن برای حفظ بهترین ترکیب بین ساختار سازمانی و اقتضای موقعیت استفاده کرد. با وجود ساختار مناسب، افراد در سازمان سریع تر می توانند اطلاعات به دست آورند و سریعتر تصمیم گیری کنند و سرعت واکنش سازمانها در برابر متغیرهای محیطی نیز بیشتر خواهد شد. در این پژوهش با بررسی سه متغیر پیچیدگی، رسمیت و تمرکز به عنوان مهم ترین متغیرهای ساختار سازمانی در جهت ایجاد سازمان یادگیرنده مبتنی بر مدل 5 عاملی پیتر سنگه (تفکر سیستمی، قابلیت های شخصی،مدلهای ذهنی، چشم انداز مشترک و یادگیری تیمی) ساختار سازمانی در میان جامعه آماری متشکل از مدیران و کارشناسان مدارس ابتدای شهر تهران در منطقه یک (به تعداد 341 نفر) مورد بررسی و آسیب شناسی علمی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که بمنظور ایجاد سازمان یادگیرنده در مدارس ابتدایی شهر تهران میزان پیچیدگی و تمرکز باید کاهش یافته و عدم تمرکز در تصمیم گیری در برنامه های تغییر مدیران مدارس قرار گیرد.

Keywords:

ساختار سازمانی , آسیب شناسی , سازمان یادگیرنده , یادگیری سازمانی , مدارس ابتدایی