دانش استراتژی منابع انسانی،اصولا0دانشی بسیار نوین است که همگام با طرح
مدیریت استراتژیک منابع انسانی در اواخر دهه 70 میلادی، به آن توجه شده است. برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی، بویژه دردهه گذشته، کاربرد بسیاری در کشورهای پیشرفته داشته است, به گونه ای که بر اساس تحقیقات انجام شده، افزون بر نیمی از فعالیتهای این کشورها، با به کارگیری نتایج حاصل از تدوین استراتژی منابع انسانی، به قابلیتهای نوینی در
مدیریت استراتژیک منابع انسانی خود دست یافته اند.. پس از اینکه سالهای نخستین دهه 1980، به نظریه پردازی در زمینه مبانی استراتژی
منابع انسانی صرف شد، اولین مدلهای تدوین استراتژی
منابع انسانی در میانه این دهه ارائه شدند. این مدلها با تاکید زیاد بر تبعیت استراتژی
منابع انسانی از استراتژی سازمان، با نگرشی عقلایی و منطقی، مسائل استراتژیک واحدی را برای مدیریت
منابع انسانی تمامی سازمانها ارائه میدادند. بتدریج مدلهای فزاینده (که لزوما0 از استراتژی سازمان پیروی نمی کنند) جایگاهی مستحکم تردر این حوزه دانش, برای خود دست وپا کرده اند. به این ترتیب، زمینه برای ترکیب مولفه های گوناگون برای تدوین استراتژی
منابع انسانی در ساختاری یکپارچه فراهم شده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی پارامترهایی است که بر مدلهای مختلف
مدیریت استراتژیک منابع انسانی تاثیرگذارند.