آموزش معکوس؛ رویکردی نوین در نظام آموزشی

رویکرد آموزش معکوس، الگویی نوین و فراگیر محور در نظام آموزشی می باشد. در این الگو محتوای آموزشی، خارج از کلاس درس، توسط فناوری های مختلف در اختیار فراگیران قرار می گیرد و زمان کلاس درس به تحقق سطوح بالاتر هرم یادگیری اختصاص می یابد. پژوهش حاضر با هدف آشنایی با کلاس معکوس در نظام آموزشی انجام گرفته و ضمن بیان مفهوم کلاس معکوس و مبانی نظری آن به بررسی انواع کلاس معکوس، اهمیت به کارگیری این رویکرد و چالش هایی که معلمان ممکن است در چنین کلاسی با آن مواجه شوند پرداخته است و در پایان راهکارهایی ارائه می دهد. روش پژوهش مروری بوده و ابزار جمع آوری اطلاعات محقق همه ی اسناد چاپیاعم از کتب، فرهنگ نامه ها و مجلات علمی پژوهشی می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که به کارگیری این الگو ضمن گسترش نیروی تفکر در فرد، مهارت اجتماعی او را افزایش داده و قدرت تجزیه و تحلیل مسائل را به فراگیر می بخشد. به طور کلی نتایج نشان می دهد کلاس معکوس تحولی جدید در نظام آموزشی است که استفاده از آن مستلزم وجود امکانات سخت افزای و نرم افزاری و آگاهی معلمان با این رویکرد می باشد.

Keywords:

آموزش معکوس , دانش آموزان , نظام آموزشی