دست یابی به محل قرارگیری سنسور آشکارساز خطا بر روی مقره و درصد افزایش طول مقره در محیط های آلوده

فرآیند ایزوله کردن خطوط انتقال انرژی برق از دکل های انتقال قدرت، بسیار پیچیده و پر هزینهاست و عدم توفیق در انجام آن م یتواند به خطای اتصال کوتاه شبکه از طریق مقره و دکل منجر شود. یکیاز مهمترین مشکلات شبکه های انتقال که در سال های گذشته بارها تکرار شده است، خطای اتصال کوتاهتکفاز به زمین به علت وجود آلودگی بر روی مقره یا پانچ کردن مقره می باشد. در این پژوهش سعیشده است مقره ی یک شبکه انتقال قدرت 20 کیلوولت با فرکانس 50 هرتز از نظر میدا نهای الکتریکی ومغناطیسی شبیه سازی گردد تا مشخص شود که در موقع ایجاد خطا چه نقاطی از مقره مورد آسیب قرارمی گیرد و چه تغیراتی در میدان های آن بوجود می آید. این تغییرات می تواند نشان دهنده آن باشد که درخطوط انتقال و توزیع برق اگر لازم باشد سنسوری جهت کشف خطا بر روی مقره واقع شود، سنسور باید درچه نقاطی از مقره قرار گیرد و میزان حساسیت آن باید چگونه باشد. همچنین در این تحقیق و شبیه سازیمشاهده گردید که رخدادهای خطا برای گرد و غبار خیس در حدود دو میل یمتر بر روی مقره شروع می شودکه با یافته های میدانی صنعت برق تطابق دارد. همچنین نتایج نشان داد که برای مناطق با آلودگی زیاد لازماست از مقر ههایی با مقاومت 30 درصد بالاتر استفاده گردد.

دست یابی به محل قرارگیری سنسور آشکارساز خطا بر روی مقره و درصد افزایش طول مقره در محیط های آلوده Keywords:

جستجوی خطا , شبکه های انتقال قدرت , الکترواپتیک , مگنتواپتیک , مقره