استفاده از آنتن های جهتی در شبکه های موردی به تازگی مورد توجه قرار گرفته است. به کمک این آنتنها میتوان با صرف انرژی5 یکسان، برد ارسال بیشتری داشت. از آنجا که آنتنهای جهتی تنها در جهتی خاص تشعشع دارند، با بهره گیری از این نوع آنتن ها میتوان نرخ تداخلات2کاهش و متعاقبا0 ظرفیت شبکه را افزایش داد . برای استفاده هر چه بهتر از قابلیتهای این نوع آنتن ها لازم است تا تصحیحاتی در کلیه لایه های شبکه از جمله تکنیکهای کنترل توپولوژی صورت پذیرد. هدف الگوریتم های کنترل توپولوژی در شبکه های موردی3، ارائه توپولوژی مناسبی است تا علاوه بر حفظ اتصال شبکه، انرژی صرف شده توسط گره ها برای ارسال داده ها به علاوه نرخ تداخلات کاهش یافته و در مقابل ظرفیت شبکه افزایش یابد. پویش همسایه به عنوان فاز ابتدایی الگوریتم های کنترل همبستگی از اهمیت ویژهای برخوردار است که با جایگزینی آنتنهای جهتی به جای آنتنهای ایزوتروپیک، 1 پویش همسایه ها چالش برانگیز میشود. تا کنون تکنیک های کنترل توپولوژی پیشنهادی برای شبکه های موردی با آنتنهای جهتی غالبا0 از همان روشهای به کار رفته در شبکه های موردی با آنتنهای ایزوتروپیک استفاده نموده اند. از این رو برای ارتقا کارایی الگوریتمهای کنترل توپولوژی در شبکه های موردی با آنتنهای جهتی به ارائه الگوریتمی برای پویش همسایه در این شبکه ها پرداخته شده است.