ارتباط بین سبک تفکر با مهارتهای ارتباطی روسای هیاتهای ورزشی استان خوزستان

هدف از این تحقیق تعیین ارتباط بین سبک تفکر با مهارتهای ارتباطی روسای هیاتهای ورزشی استان خوزستان بود.روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی بوده که به صورت پیمایشی اجرا شده است. جامعه آماری این پژوهش را مدیران 1 هیاتهای ورزشی استان خوزستان (N=120) تشکیل داده اند. روش نمونه گیری به صورت کل شمار می باشد که در آن نمونه برابر با حجم جامعه در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک تفکر استرانبرگ و واگنر (1992) و پرسشنامه مهارتهای ارتباطی بارتون جی ای (1990) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها با استفاده از نظرات اصلاحی متخصصین مدیریت ورزشی تعیین شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 0/75 و 0/86 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های آماری کلموگروف اسمیرونف، ضریب همبستگی پیرسون، t تک نمونهای و تحلیل واریانس استفاده گردید. سطح معنی داری برای کلیه آزمونها 0/05 در نظر گرفته شد .نتایج نشان داد بالاترین سبک تفکر روسای هیاتهای ورزشی سبک تفکر درون گرا و بالاترین مهارتهای ارتباطی آزمودنیها در مهارت بازخوردی می باشد. دیگر یافته نشان داد که بین سبک تفکر و مهارتهای ارتباطی و مولفه های آن ارتباط معناداری وجود ندارد، همچنین بین سبک تفکر و مهارتهای ارتباطی بر حسب ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت معناداری در جامعه تحقیق وجود ندارد.

Keywords:

سبک تفکر , مهارتهای ارتباطی , هیات ورزشی