بررسی رابطه بین باورهای مذهبی با رضایت از زندگی و سبک های یادگیری در نوجوانان متوسطه اول مناطق چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر تبیین رابطه بین باورهای مذهبی با رضایت از زندگی و سبک های یادگیری نوجوانان مقطع سوم راهنمایی در مناطق چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز بود، همچنین تحقیق حاضر به لحاظ هدف جزو تحقیقات کاربردی بوده و به لحاظ شیوه گردآوری اطلاعات در زمره تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماریپژوهش را کلیه دانش آموزان دختر سوم راهنمایی مناطق چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز که که در سال تحصیلی 1397 به تعداد 2700 نفر می باشد که 330 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. بدین منظور از سه پرسشنامه، رضایت از زندگی داینر و همکارانش 1985 ، پرسشنامه باورهای مذهبی نویدی ( 1376 )، پرسشنامه ی سبک یادگیری کلب 1989 استفاده گردید. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین باورهای مذهبی با رضایت از زندگی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. بین باورهای مذهبی با سبک های یادگیری (جذب کننده، همگرا، واگرا، انطباق یابنده) رابطه مثبت معنادار وجود دارد.

Keywords:

باورهای مذهبی , رضایت از زندگی , سبک های یادگیری