هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش حلمساله بر
خودکارآمدی در نیروهای وظیفه بود. روش طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون به همراه گروه کنترل بود، به این منظور تعداد 30 نفر از نیروهای وظیفه سازمان صنایع هوایی به طور تصادفی از بین کلیه نیروهای وظیفه انتخاب و بصورت تصادفی در دور گروه آزمایش و کنترل جا گرفتند. پرسشنامه این پژوهش عبارت بود از
خودکارآمدی شرر که از روایی و پایایی استاندارد برخوردار است، برنامه های آموزش شامل هشت جلسه ی 1/5 ساعته آموزش مهارت حلمساله بود که به مدت 4 هفته اجرا شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت و نتایج یافته های پژوهش در پیشآزمون و پسآزمون دو گروه نشان داد آموزش حل مساله تاثیر معناداری بر افزایش
خودکارآمدی در بین نیروهای وظیفه دارد. بحث و نتیجه گیری نتایج نشان داد که آموزش مهارت حل مساله بطور معنادار باعث افزایش
خودکارآمدی در زندگی نیروهای وظیفه شده است. دلیل بالارفتن
خودکارآمدی این بود که افراد توانمند در حل مساله دارای توانایی تشخیص افکار ناکارآمد و بی اثرسازی آنها هستند و افرادی که از مهارت های حل مساله استفاده می کنند در آنها احساس شایستگی و
خودکارآمدی تقویت می شود