تاثیر سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بر ظرفیت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان

هدف:هدفاز پژوهش حاضر تاثیر سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بر ظرفیت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران می باشد. روش پژوهش:روش تحقیق توصیفی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود که به لحاظ هدف، کاربردی و بصورت میدانی در جامعه آماری انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان ایران به تعداد 965 نفر تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 276 نفر بصورت تصادفی ساده بعنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های سرمایه اجتماعی فرجی (1389)، مدیریت دانش همتی (1389) و ظرفیت سازمانی مقیمی (1390) استفاده شد و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی به ترتیب (82/0، 80/0، 78/0) به دست آمد. یافته ها:برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای آماری Spss نسخه 20، و Amos نسخه 22 استفاده شد. نتایج نشان داد که سرمایه اجتماعی بر مدیریت دانش و ظرفیت سازمانی تاثیر مستقیم و معناداری داشته است. مدیریت دانش نیز اثری مثبت و مستقیم بر ظرفیت سازمانی داشته است. درنهایت نتایج حاصل از مدل پژوهش نشان داد که سرمایه اجتماعی سازمانی به واسطه مدیریت دانش بر ظرفیت سازمانی تاثیر معناداری دارد. نتجه گیری: بطور کلی یافته های پژوهش بیانگر اهمیت نقش سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بر ارتقای سطح ظرفیت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان است. بنابراین پیشنهاد می شود که وزارت ورزش و جوانان با استفاده از برنامه های دانش محور و مدیریت آنها و تبدیل کارکنان به سرمایه های اجتماعی موجبات افزایش و تقویت ظرفیت سازمانی کارکنان را فراهم نماید

Keywords:

ظرفیت سازمانی , سرمایه اجتماعی , مدیریت دانش , وزارت ورزش و جوانان