تبیین نقش بدبینی سازمانی در تاثیرگذاری بر انزوای خود خواسته کاری کارکنان

سیاست های سازمانی و قربانی شدن کارمندان در محل کار، از عوامل استرس زای اجتماعی هستند که پیامدهای قابل توجهی بر سلامت کارکنان بر جای می‎گذارند. این پژوهش با هدف مطالعه و بررسی تاثیر پارتی­بازی/خویشاوندگرایی و رفتارهای انحرافی بر انزوای اختیاری کاری کارکنان از طریق نقش میانجی بدبینی سازمانی می­باشد. جامعه آماری این تحقیق کارکنان هتل­های چهار و پنج ستاره در شهر تهران بوده که از طریق روش نمونه­گیری در دسترس، تعداد 275 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه استاندارد می­باشد که برای بررسی روایی آن از روایی صوری و برای بررسی پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری ­داده­ها، از نوع توصیفی- پیمایشی می­باشد. مدل مورد مطالعه با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می­دهد که پارتی بازی/ خویشاوندگرایی تاثیر بسزایی در افزایش بدبینی سازمانی و انزوای خودخواسته کاری کارکنان دارد و بدبینی سازمانی کارکنان نیز تاثیر زیاد و مثبتی بر انزوای خودخواسته کاری کارکنان دارد؛  همچنین، بدبینی سازمانی، در تاثیرگذاری پارتی بازی/ خویشاوندگرایی بر انزوای خودخواسته کاری کارکنان نقش میانجی ایفا می­کند.

Keywords:

پارتی بازی , خویشاوندگرایی , بدبینی سازمانی , رفتار انحرافی سرپرست , انزوای خودخواسته کاری