اثر بخشی بازی درمانی گروهی بر شادکامی و سرسختی سالمندان مرد مبتلا به آلزایمر

زمینه و هدف: بیماری آلزایمر یکی از شایع ترین علل از دست دادن عملکرد ذهنی می باشد که به صورت کلی به عنوان دمانس شناخته می شود. این بیماری معمولا بین دهه های ششم و نهم رخ می دهد و روند تخریبی آن شامل اختلال تدریجی حافظه، قضاوت و مهارت های زبانی بعلاوه تغییرات رفتاری می باشد.با توجه به افزایش جمعیت سالمندان، افزایش شیوع بیماری آلزایمر یک نگرانی عمده ی مرتبط با سلامت در جهان محسوب می شود. تظاهرات بالینی این بیماری همچون بیوپسی میکروسکوپیک نشان دهنده ی آتروفی کورتیکال به همراه بزرگ شدن بطن های مغزی ، دژنراسیون عصبی را در کورتکس مغز، مخصوصا در کورتکس تمپوروپاریتال و هیپو کمپ منعکس می کنند.پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی گروهی بر شادکامی و سرسختی سالمندان مرد مبتلا به آلزایمر انجام گردید.روش کار: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه می باشد. بدین منظور 30 نفر از سالمندان مرد از سه خانه سالمندان شهر اهواز انتخاب شدند و به صورت تصادفی 15 نفر به گروه آزمون و 15 نفر به گروه کنترل تخصیص داده شد. در گروه کنترل مداخله ای انجام نشد و در گروه آزمون، مداخله شامل انجام بازی های فکری به صورت گروهی، سه جلسه در هفته و به مدت یک ماه انجام گرفت. اطلاعات هر دو گروه، نوسط پرسشنامه های سرسختی اهواز (AHI) و پرسشنامه آکسفورد (1989) در سه مرحله قبل، بلافاصله بعد و یک ماه پس از اتمام مداخله جمع آوری گردید.نتایج: بر اساس یافته ها مقدار آزمون همبستگی پیرسون( r =0/485 و p = 0/001 )اثر بخشی بازی درمانی گروهی بین سرسختی روانشناختی و شادکامی در سالمندان مرد مبتلا به آلزایمر در سطح 0/05 معنادار می باشد . لذا فرض صفر رد می شود. آزمون معنادار میباشد و چون مقدار همبستگی مثبت است وجود رابطه مستقیمی را می پذیریم.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد انجام بازی های گروهی، موجب بهبود شادکامی و سرسختی در سالمندان مرد مبتلا به آلزایمر می شود. لذا پیشنهاد می شود از این روش ساده و کم هزینه در سراهای سالمندان خصوصا در مورد این دسته از بیماران استفاده شود.

Keywords:

بازی درمانی گروهی , شادکامی , سرسختی , سالمندان مرد , آلزایمر