مطالعه سهم تاثیر مصالح بنایی، شبکه آرماتور و لایه بتنی در سطوح مختلف تغییرشکل چرخه ای دیوار بنایی مسلح شده با شاتکریت

در ساختمان های بنایی، اعضای سازه ای اصلی که با نیروهای جانبی مقابله می کنند، دیوارها هستند. از مسائل مهم در طرح بهسازی، شناسایی موثرترین روش بهبود در سطوح تغییرمکان های مختلف، می باشد. به همین منظور در این مطالعه با مبنا قراردادن نتایج آزمایشگاهی 12 نمونه دیوار غیرمسلح و تقویت شده تحت بار چرخه ای، و براساس مقادیر بهینه پارامترها برای بهترین کالیبراسیون نتایج مدلسازی با نتایج آزمایشگاهی موجود؛ در گام یک، با تغییر در مشخصات دیوارهای غیرمسلح و مسلح شده با بتن پاشی یکطرفه و دوطرفه، برای هریک از مصالح تشکیل دهنده دیوارهای مورد بررسی، مقداری به عنوان سهم آن مصالح در سه سطح تغییر مکانی: تغییرمکان تسلیم، تغییرمکان متناظر با مقاومت حداکثر و تغییرمکان نهایی ارائه شده است (مقادیر محاسباتی). در گام دوم با تغییر ضخامت لایه مصالح بنایی در دیوارهای آجری غیرمسلح و تغییر ضخامت لایه مصالح بنایی، لایه مصالح بتنی، قطر میلگردها و فاصله شبکه میلگردها، در دیوار آجری مسلح شده یکطرفه و دوطرفه، مقادیر تحلیلی حاصل از نرم افزار (مقادیر تحلیلی) استخراج شده است. درنهایت در گام سوم مقادیر محاسباتی پیشنهادشده در گام یک با مقادیر تحلیلی استخراج شده در گام دو مقایسه گشته است. در دیوارهای غیرمسلح، مقادیر محاسباتی برای سهم مقاومت مصالح بنایی از مقاومت کل دیوار در سه سطح تغییرمکانی مورد مطالعه در حدود 97% تخمین زده شده است. در دیوارهای مسلح شده با بتن پاشی یک طرفه و دو طرفه، در سطوح تغییرمکان تسلیم و تغییرمکان متناظر با مقاومت حداکثر، بیشترین سهم را بتن و در سطح تغییرمکان نهایی در دیوار با بتن پاشی یک طرفه بیشترین سهم از آن مصالح بنایی و در دیوار با بتن پاشی دو طرفه بیشترین سهم را در مقاومت دیوار، میلگردها دارند. میانگین خطای مقادیر محاسباتی نسبت به مقادیر تحلیلی حاصل از گام دو در دیوارهای مورد مطالعه در حدود 7/5% بدست آمده است.

Keywords:

دیوار غیرمسلح , سطوح تغییرشکلی , لایه بتنی , شبکه آرماتور , شاتکریت