تاثیرآموزش مهارت های ارتباطی وحل مساله مذهب محور بر رضایت زناشویی زنان در آستانه طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی و حل مساله مذهب محور  بر رضایت زناشویی زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره شهر اهواز اجرا شد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون ، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری 30 زن را شامل می شد که از لحاظ سن، وضعیت اجتماعی- اقتصادی، طول مدت ازدواج ، کسب یک انحراف معیار کم تر از میانگین در پرسشنامه رضایت زناشویی و سایر متغیرهای مورد نظر پژوهش، کاملا همگون بودند. سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مهارت های ارتباطی و حل مساله قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. در خاتمه جلسات پس از یک دوره پیگیری سه ماهه هر دو گروه، مجددا از لحاظ رضایت زناشویی ارزیابی شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود. نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ رضایت زناشویی تفاوت معناداری وجود داشت(001/0 P<). میزان رضایت زناشویی گروه آزمایش در مقایسه با پیش آزمون و گروه کنترل به طور معنا داری افزایش یافته بود. این نتایج کماکان در دوره پیگیری به طور معناداری تداوم داشت(001/0 P<). یعنی آموزش مهارت های ارتباطی و حل مساله مذهب محور افزایش رضایت زناشویی زنان را موجب شده است.

Keywords:

مهارت های ارتباطی وحل مساله , مذهب محور , رضایت زناشویی