بررسی پراکنش فضایی مراکز گردشگری شهری، مطالعه موردی شهر اصفهان

در مطالعه حاضر به بررسی الگوی پراکنش فضایی مراکز گردشگری (اقامتگاه های گردشگری، جاذبه های تاریخی، جاذبه های تفریحی) در شهر اصفهان میپردازد. روش تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی کاربردی است که با مبانی تئوریک برگرفته از مطالعات اسنادی، کتابخانهای و مراجعه به سازمان ها و ارگان های مربوطه میباشد. جهت بررسی پراکنش فضایی فضاهایی گردشگری از تکنیک نزدیکترین همسایه در نرمافزار ArcGIS ، استفاده گردید. نتایج نشان داد که الگوی پراکنش فضایی اقامتگاه های گردشگری و جاذبه های تاریخی در شهر اصفهان به صورت خوشهای، و پراکنش جاذبه های تفریحی به صورت پراکنده میباشد. در نهایت نتایج این پژوهش نشان دهنده کمبود اقامتگاه های گردشگری در شعاع دسترسی مناسب برای جاذبه های تفریحی در شهر اصفهان میباشد.

Keywords:

گردشگری , پراکنش فضایی , نزدیکترین همسایه , فضاهای گردشگری