بررسی تاثیر ضد میکربی اسانس آویشن شیرازی بر پاتوژن های غذایی از طریق PCR کمی در ترکیب با پروپیدیوم مونو آزید

؛ PCR زمان واقعی (Real time PCR) در ترکیب با پروپیدیوم مونو آزید (PMA) با موفقیت برای تمایز بین سلول های زنده اشرشیاکلی O157:H7 و باکتری مشابه کشته شده توسط اسانس های زیره، میخک، پونه کوهی و دارچین به کار رفته است. در این مطالعه ، آزمایش های اولیه به منظور تعیین حداقل غلظت کشندگی آویشن شیرازی برای اشرشیاکلی O157:H7، سالمونلا انتریکا و لیستریامونوسیتوژنز انجام شد. سپس، PMA- qPCR به منظور تعیین کمی انتخابی سلول های زنده در یک جمعیت باکتریایی تحت تیمار با اسانس آویشن شیرازی با انجام شد. غلظت های 2/20، 2/230 و 2/240%، به ترتیب، موجب غیرفعال سازی لیستریا مونوسیتوژنز، اشرشیاکلی O157:H7 و سالمونلا انتریکا شد. لیستریامونوسیتوژنز طی 32 دقیقه در حالی که پاتوژن های گرم منفی طی 1 ساعت و 32 دقیقه کشته شدند. از ان جا که اسانس آویشن شیرازی قادر به غیر فعال سازی برگشت ناپذیر سه پاتوژن مورد آزمایش در غلظت های پایین تر و مدت زمان مواجهه کوتاه تری نسبت به سایر اسانس ها شده است، واجد پتانسیل کاربرد به عنوان افزودنی طبیعی یا نگهدارنده زیستی در مواد غذایی می باشد. علاوه بر این، رویکرد qPCR-PMA به صورت کارآمدی برای جستجو و تشخیص انتخابی باکتری های بیماری زای زنده و فعال به دنبال تیمار با اسانس آویشن شیرازی در سبزیجات به کار رفته است.

Keywords:

آویشن شیرازی , سبزیجات , PMA-qPCR , نگهدارنده زیستی