محاسبه مقدار انتشار بیوگاز، متان، دی اکسید کربن و کل ترکیبات آلی غیر متانی ازمحل دفن زباله های شهر تبریز

دفن بهداشتی، از روشهای دفع زباله، مشکلاتی نظیر تولید گازهای آلاینده، آلودگی آبهای زیرزمینی و آلودگی خاک را به همراه دارد. در کلان شهر تبریز، روزانه بیش از 1200 تن زباله خانگی، 15 تن زباله بیمارستانی و 80 تن زباله صنعتی و متفرقه تولید میشود. همچنین با توجه به نتایج آنالیز فیزیکی پسماندها در سال 87، حدود 70/4 درصد زباله شهر تبریز را مواد آلی فسادپذیر، تشکیل میدهد. در نتیجه تجزیه مواد آلی زباله ها، گازهای آلاینده شامل بیوگاز، کربندیاکسید و گاز متان تولید میشوند که گاز متان بیش ترین درصد گازهای آلاینده (حدود 70 - 80 درصد) را تشکیل میدهد. در این مطالعه، پس از جمع آوری اطلاعاتی نظیر نرخ رشد جمعیت، میزان زباله تولیدی، نوع منطقه دفن زباله، به ارزیابی و تخمین میزان گاز متان قابل بازیابی از دفنگاه زباله ارتفاعات شیرینجه تبریز با در نظر گرفتن عمر دفن متوسط 50 سال در صورت استقرار سیستم زباله سوز پرداخته شد. یافته های این مطالعه، که با استفاده از نرم افزار LANDGEM محاسبه شده است، نشان داد که نرخ تولید متان با در نظر گرفتن منطقه خشک برای شهر تبریز در سال 1443 به بیشترین مقدار خود برابر 1/257×108 مترمکعب در سال خواهد رسید. با استفاده از نتایج بدست آمده و مقدار گاز متان محاسبه شده در این تحقیق، میتوان سیستمهای جمع آوری گاز متان را برای هر محل دفنی طراحی و اجرا کرد. بنابراین، علاوه بر بکارگیری این گاز، از تجمع آن در اماکن دفن و ایجاد انفجار، از نشستهای احتمالی نیز جلوگیری می گردد.

Keywords:

بیوگاز , گاز متان , تبریز , دفن بهداشتی زباله , LANDGEM