جایگاه نهاد میانجیگری کیفری در حقوق داخلی ایران

یکی از نوآوریهای قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 پیش بینی صریح امکان ارجاع امر کیفری به میانجیگری از سوی مقام قضایی در ماده 82 قانون فوق الذکر میباشد. همچنین ماده 192 قانون مذکور مبین تکلیف بازپرس بر ارجاع امر به میانجی گری و ایجاد صلح و سازش میان طرفین است. آیین نامه میانجی گری در امور کیفری پیرو ماده 84 قانون آ .د.ک نیز در سال 1394 به تصویب رسیده است. حال سوالی که مطرح میباشد این است که با توجه به بستر قانونی مناسب در حقوق کیفری ایران آیا ظرفیت مناسب در جهت اجرای میانجیگری کیفری پیش بینی شده است یافته های پژوهش نشان میدهد علاوه بر شوراهای حل اختلاف که مستند به ماده 8 آن تنها در جرایم قابل گذشت و جنبه خصوصی جرایم غیر قابل گذشت صلاحیت رسیدگی و صلح و سازش دارد، نهاد دیگری جهت مراجعه متخاصمین به آن کیفیتی که در قانون آیین دادرسی کیفری و آیین نامه میانجیگری در امور کیفری پیش بینی نموده است، وجود ندارد و به نظر میرسد تاسیس یک موسسه غیرتجاری و مستقل در این زمینه میتواند راهگشا باشد.

Keywords:

عدالت ترمیمی , دادرسی ترمیمی , میانجیگری کیفری , آیین دادرسی کیفری