بازشناسی استانداردها، طراحی معماری و تدوین برنامه فضایی بخش تخصصی مرکز توانبخشی کودکان اوتیستیک

برای طراحی و در نتیجه ساخت هر بنا، نیاز به برنامه ریزی و تدوین برنامه فیزیکی است. برنامه های فضایی باید دارای انعطاف پذیری مناسب برای سازش با هر نوع اقلیم و جمعیت باشد. اما برای طراحی مناسب و کارا باید حداقل هایی را در جهت برطرف کردن نیاز کاربران قائل بود. قطعا این امر و این حداقل ها در مورد طراحی فضاهای مهمی همچون فضاهای درمانی و توانبخشی بسیار حائز اهمیت است. مراکز توانبخشی کودکان اوتیستیک، نیازمند فضاهای تخصصی و ویژه جهت آموزش و درمان این کودکان است. سلامت جسمانی و روانی این کودکان، مرهون محیطی است که رفتار را در چارچوبی بهنجار و در قالبی طبیعی و خودجوش، سازماندهی کند. در این پژوهش با توجه به ماهیت و شرایط خاص جمعیت هدف و قدرت افزایش یافته روش های ترکیبی، از ترکیب دو روش کمی و کتابخانه ای و کیفی، و با تکیه بر بررسی نمونه های طراحی و اجرا شده موفق مراکز توانبخشی اوتیسم دردنیا (کپنهاک، مصر، مانتسوری، فیلیپین و استرالیا )، سعی شده تا برنامه فضایی منسجمی جهت رسیدن به طراحی مناسب برای مرکز توانبخشی کودکان اوتیستیک در ایران تدوین شود.

Keywords:

کودک , اوتیسم , طراحی معماری , برنامه فضایی