تاثیر مثبت اندیشی در افزایش کارایی نیروی انسانی و بالندگی سازمانی

روانشناسی مثبت یکی از جدیدترین شاخه های روانشناسی است. این زمینه خاص از روانشناسی بر موفقیت انسان تمرکز دارد. روانشناسان مثبت گرا بیشتر بر توانمندی ها، شایستگی ها و داشته های انسان تاکید کرده و بر این باورند که هدف روانشناسی باید بهبود و ارتقای سطح زندگی انسان و شکوفا کردن استعدادها و توانمندی های به ودیعه نهاده شده در درون انسان باشد . لذا آنها به جنبه های مثبت روانی انسان، نظیر مثبت اندیشی، خوش بینی، شادکامی، خلاقیت، هوش هیجانی، خردمندی، خودآگاهی و مانند آن پرداخته و سعی دارند تا با روش ها و نگاه علمی، حضور مولفه های مثبت را در ابعاد گوناگون زندگی انسان پررنگ تر و چشمگیرتر جلوه دهند. این مقاله با هدف بررسی تاثیر مثبت اندیشی در افزایش کارایی نیروی انسانی و بالندگی سازمانی تدوین گردیده است. برای این منظور ابتدا به تعریف مثبت اندیشی، ویژگی های انسان مثبت اندیش، انواع خوش بینی پرداخته، سپس با تعریف پارامترهای موثر بر کارآمدی نیروی انسانی مانند تعهدکاری و مسئولیت پذیری، تاثیر مثبت اندیشی بر این پارامترها در محیط کار بررسی شده است. تحقیقات و بررسی های میدانی نشان می دهد که متغیر مثبت اندیشی و خوش بینی رابطه مستقیم و معناداری با سلامت جسمی، سلامت روانی، سلامت معنوی، رضایتمندی از زندگی، رضایت شغلی، سازگاری با تنش های زندگی و مانند آن دارد. لذا نتیجه حاصل از این مطالعات نشان می دهد که این عوامل در افزایش بهره وری نیروی انسانی و بالندگی سازمانی بسیار موثر است. چالش های مهم در خصوصاین رویکرد عبارتند از: 1 - عدم آشنایی مدیران و رهبران منابع انسانی با مثبت گرایی و دستاوردهای بالقوه آن (سطح دانش)، 2 - عدم مهارت مدیران و رهبران منابع انسانی در پیاده سازی استراتژی ها و رویکردهای مثبت گرا در سازمان و (سطح مهارت)، 3 - خو گرفتن مدیران با رویکردهای سنتی منفی گرایانه مبتنی بر حل مسئله (سطح رفتار). جهت غلبه براینچالش ها و خلق یک سازمان مثبت گرا لازم است پژوهش های بومی بیشتری در زمینه مثبت گرایی صورت بگیرد و سطح آگاهی مدیران و رهبران در خلق یک سازمان مثبت گرا افزایش یابد.

تاثیر مثبت اندیشی در افزایش کارایی نیروی انسانی و بالندگی سازمانی Keywords:

مثبت اندیشی , شادکامی , تعهدکاری , عملکرد شغلی , سلامت روان