لیگنین استحصالی از کاه و کاربرد آن به عنوان چسب طبیعی در رویکرد پالایش زیستی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,554

This Paper With 24 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

WOODCONF02_058

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398

Abstract:

کاربرد پالایش زیستی در صنایع زیستی روزافزون بوده و کمبود الیاف سلولزی در مناطقی نظیر ایران، لزوم بهره گیری همه-جانبه از تمامی بیوپلیمرها و ترکیبات شیمیایی پسماندهای زراعی را اجتناب ناپذیر می سازد. اطلاعات مربوط به لیگنین موجود در کاه و کاربردهای آن در صنعت در مقایسه با لیگنین چوب پراکنده و کمیاب است. در این مقاله و مبتنی بر اهمیت و گرایش روزافزون به لزوم کاربرد پسماندهای زراعی در ایران، بر بررسی ترکیب و ساختار شیمیایی لیگنین در کاه و اصلاح و کاربردهای آن به عنوان چسب تمرکز شده است. در این نوشتار نشان داده می شود که (1) لیگنین به عنوان محصول جانبی فرایند خمیرکاغذسازی و به عنوان فراورده طبیعی تجدیدپذیر و فراوان مورد استفاده قرارگرفته و پتانسیل زیادی برای بسیاری از کاربردها در تمامی بخش های مختلف و متنوع صنعتی به عنوان جایگزینی برای مواد نفتی کمیاب و با هزینه روزافزون، مشتمل بر فراورده های متداول نظیر رزین ها و کامپوزیت ها و مواد نوظهور، نظیر سوخت های زیستی و مواد شیمیایی تجاری می باشد. (2) نوع لیگنین نه تنها از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است، بلکه بسته به روش و پروتکل استخراج و خالص سازی نیز تفاوت دارد. با این حال، فقدان فن آوری های بهینه سازی یا فراورش در مورد بکارگیری لیگنین فنی-تجاری حائز اهمیت است. همچنین در این نوشتار، مشوق های بزرگی پیرامون مطالعه لیگنین موجود در کاه و سایر پسماندهای علفی ارائه شده و به ایجاد قابلیت ها و عملکردهایی در لیگنین پرداخته شده که بواسطه قرابت و اتصالات طبیعی آن با سلولز و همی سلولز در منابع لیگنوسلولزی، می تواند منجر به توسعه شدید لیگنین به عنوان ماتریس زیستی برای کامپوزیت های سبز و زیست توده ای به عنوان سوخت زیستی یا سایر کاربردهای با ارزش افزوده شود.

Authors

حسین جلالی ترشیزی

استادیار، دانشکده مهندسی فناوری های نوین، دانشگاه شهید بهشتی

پرنیان سلیمی

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی فناوری های نوین، دانشگاه شهید بهشتی،