بررسی مقایسه ای میزان رضایت زناشویی همسران، اضطراب و افسردگی فرزندان کارکنان اقماری و غیراقماری

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای میزان رضایت زناشویی همسران، اضطراب و افسردگی فرزندان کارکنان اقماری و غیراقماری صورت پذیرفت. نمونه پژوهش شامل 400 نفر همسران و فرزندان کارکنان اقماری و غیراقماری به شیوه نمونه-گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (فرم کوتاه) ، مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (SCAS) و مقیاس افسردگی کودکان (CDI ) استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مانوا و تی مستقل استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) در رابطه با سطوح معنی داری همه آزمونها، بیانگر آن بود که بین همسران و فرزندان کارکنان دو گروه حداقل از لحاظ یکی از متغیرهای وابسته (رضایت زناشویی همسران، اضطراب و افسردگی فرزندان) تفاوت معنی داری وجود دارد( 3.40 =p و p> 0/010) . نتایج تحلیل واریانس بیانگر تایید وجود تفاوت بین رضایت زناشویی همسران و اضطراب و افسردگی فرزندان کارکنان اقماری و غیراقماری شرکت نفت بود. در واقع بین کارکنان طرح اقماری و غیراقماری از لحاظ رضایت زناشویی همسران و اضطراب و افسردگی فرزندان کارکنان تفاوت معنی داری وجود دارد. همسران کارکنان غیراقماری نسبت به کارکنان طرح اقماری از رضایت زناشویی بالاتری (مطلوبتری) برخوردارند. همچنین سطوح اضطراب و افسردگی در فرزندان کارکنان اقماری بالاتر از کارکنان غیراقماری میباشد. با توجه به مقدار t محاسبه شده (2/191) و احتمال معناداری (0/05) با 95 درصد اطمینان قضاوت شد که که عملکرد کارکنان طرح اقماری در خرده مقیاس رضایت زناشویی حل تعارض و ارتباطات ضعیفتر و پایین تر از کارکنان طرح غیراقماری است.

Keywords:

استادیار گروه روانشناسی , دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران