بررسی نقش شبکه هیدروگرافی هیرمند در استقرار محوطه های دوران اسلامی سیستان ایران با بهره گیری از GIS
Publish place: National Conference on "Sustainable Development; Approach to the History, Culture, and Civilization of Sistan
Publish Year: 1397
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 646
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
SDAHC01_045
Index date: 23 July 2019
بررسی نقش شبکه هیدروگرافی هیرمند در استقرار محوطه های دوران اسلامی سیستان ایران با بهره گیری از GIS abstract
شناخت جهت مسیر شبکه هیدروگرافی هیرمند در استقرار محوطه های دوران اسلامی سیستان ایران میتواند بررسی وضعیت آنها رادر ارتباط با اهداف مختلف کشاورزی، نظام آبیاری و... بیشتر نمایان کند. بنابراین هدف مقاله حاضر، بررسی وضعیت مکانگزینی محوطههای دوران اسلامی با توجه به شبکه هیدروگرافی هیرمند است. بر این اساس، روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی در سطح محدوده دلتاهای شمالی و جنوبی منطقه سیستان است. ازاینرو، با استفاده از نقشه های تاریخی و قابلیتهای سیستم اطلاعات جغرافیایی ) GIS (، دادهها و اطلاعات مرتبط با شبکه های هیدروگرافی و باستانشناسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ضمن آن برای شناخت دقیق، نسبت مکانی تعداد 565 محوطه )قرون 5 و 6 ه.ق تا دوره قاجار( متعلق به دوران اسلامی، با توجه به شبکه هیدروگرافی حوضه های آبیاری منطقه سیستان، طبقه بندی و روند تغییرات زمانی شبکه هیدروگرافی هیرمند بررسی شد. براساس نتایج تحقیق و با توجه به یافته ها، بیشترین تعداد ) 385 ( محوطه دوران اسلامی، درمجموع 142 / 68 درصد در دلتای شمالی سیستان واقع هستند. همچنین بیشترین تراکم و تعداد نسبت مکانی محوطه ها مربوط به قرون 5 و 6 تا 10 ه.ق با شبکه هیدروگرافی هیرمند به ترتیب مربوط به گیردی ) 139 (، قرقری یا ملکی ) 109 ( و نیاتک 88 ( است. در قرون 10 تا 12ه.ق نیز بیشترین تعداد محوطه های اسلامی درحوضه گیردی بوده است.
بررسی نقش شبکه هیدروگرافی هیرمند در استقرار محوطه های دوران اسلامی سیستان ایران با بهره گیری از GIS Keywords:
بررسی نقش شبکه هیدروگرافی هیرمند در استقرار محوطه های دوران اسلامی سیستان ایران با بهره گیری از GIS authors
نغمه بهبودی
استادیار گروه باستانشناسی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه زابل.