تبیین هویتبخشی و تحلیل فضیلت گرایی با شناخت آرمانشهر از دیدگاه خواجه نصیرالدین توسی (دانشمند بزرگ قرن هفتم)

با نگاهی به زندگانی بسیاری از بزرگان همانند خواجه نصیرالدین توسی پی خواهیم برد که این اندیشمندان به عنوان مصلحان اجتماع سعیدر ایجاد جامعه ای داشته اند عاری از رذایل اخلاقی و سرشار از فضایل اخلاقی. به همین انگیزه، مدنیت و اجتماعی بودن انسان را منوط بهرعایت اصول و قواعد و قوانینی می دانستند که از سوی فیلسوفان، دانشمندان و جامعه شناسان مورد قبول واقع شده یا تدوین گشته باشد.خواجه که خود در مکتب و مدرسه ی وحی الاهی رشد و نمود یافته و به تحقیق و تدبر پرداخته، جامعه ای را آرمانی می داند که به اصولاخلاقی پایبند باشند و در سیر وضع موجود به شرایط مطلوب و رهیافت تعالی معنوی و تعالیم دینی و معارف فلسفی و آموزه های نام آوراناین عرصه ی گران سنگ بهره می برد و نهایتا در کتاب اخلاق ناصری جامعه ی رابراساس حکمت نظری و عملی با بهره گیری وتاثیرپذیری ازدانشمندان یونانی و اسلامی و بر پایه ی سه رکن مهم تهذیب اخلاق و تدبیر منازل و سیاست مدن جامعه ی آرمانی خود را با استفاده از سایرعلوم و شاخه های دانش آن روزگار که خود سهم بسزایی در تولید و باز نشر آنها داشته به تصویر در می آورد وعرضه می کند تا هدف موردنظرش محقق شود. این تحقیق براساس روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و برمبنای مطالعه ی کتابخانه ای و با نگاهی به منابع اینترنتیصورت گرفته تا نشان دهد آرمانشهر خواجه نصیرالدین از نگاه هویت بخشی و فضیلت گرایی چگونه است.

تبیین هویتبخشی و تحلیل فضیلت گرایی با شناخت آرمانشهر از دیدگاه خواجه نصیرالدین توسی (دانشمند بزرگ قرن هفتم) Keywords:

جامعه ی آرمانی , آرمانشهر , خواجه نصیرالدین توسی , فضایل اخلاقی