مطالعه ی تحلیلی تکنیک تزئینی سیاه قلم در آثار فلزکاری دوره ی ساسانی

سیاه قلم یا اسود سرب یکی از کهن ترین شیوه های تزئینی فلزکاری است که نمونه های بسیار قدیمی از آن در مصر باستان کشف شده است و قدمت آن در ایران به دوره ی ساسانی برمی گردد. این شیوه آلیاژی از فلزات نقره، مس، سرب و گوگرد است که بعد از حکاکی فلزات پایه نظیر طلا و نقره با حرارت روی آن تثبیت می شود و نتیجه نهایی حالتی از سایه روشن و فضای مثبت و منفی از رنگ سیاه ترکیب سیاه قلم بر روی پایه ی روشن تر حاصل می شود. قدمت این تکنیک و اهمیت آن در میان شیوه های تزئینی فلزکاری این ضرورت را ایجاد کرده است تا مطالعه ی تحلیلی تکنیک تزئینی سیاه قلم در آثار فلزکاری دوره ی ساسانی به عنوان هدف اصلی این پژوهش دنبال گردد. بنابراین در این راستا داده های کتابخانه ای و اطلاعات استادی با رویکرد توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج پژوهش نشان می دهد که این تکنیک جایگاه مهمی در تولید و تزئین آثار فلزکاری دوره ی ساسانی داشته است و عموم آثار سیاه قلم این دوره بر روی فلز نقره اجرا شده است

Keywords:

سیاه قلم , فلزکاری , دوره ساسانی.