بررسی اثر وجود گشودگی ها در جسم بر نحوه رشد ترک در آن با استفاده از تئوری پری داینامیک مبتنی بر پیوند

تحلیل و مدلسازی نحوه رشد ترک دینامیکی در اجسام و سازه ها یکی از موارد مهم برای طراحی روش های جلوگیری رشد ترک یا توقف ترک و جهت جلوگیری از وقوع شکست ناگهانی و در نتیجه افزایش عمر سازه ها میباشد. تا کنون تحقیقات گستردهای در زمینه مدلسازی شکست، رشد ترک و آسیب در اجسام، توسط پژوهشگران صورت گرفته است. با وجود این پژوهشها هنوز مشکلات زیادی در زمینه مدلسازی شکست، رشد ترک و آسیب در اجسامی که دارای نقاط منفرد و ناپیوستگیها میباشند، وجود دارد. در سال های اخیر نظریه جدیدی تحت عنوان تئوری پری داینامیک برای مدل سازی و تحلیل چنین مسائلی ارائه شده است. چارچوب فرمولبندی تئوری پریداینامیک بر اساس معادلات انتگرالی می باشد . همچنین نقاط منفرد، ناپیوستگیها و آسیب در جسم و مدلسازی آنها به عنوان نوعی دیگر از تغییر شکل و جزیی از معادلات ساختاری این تئوری می باشند . در نتیجه میتوان از تئوری پریداینامیک بطور مستقیم و بدون نیاز به روابط تکمیلی جهت مدلسازی رشد ترک در مسائلی که شامل نقاط منفرد و ناپیوستگی ها هستند، استفاده کرد. در این پژوهش به مدلسازی رشد ترک دینامیکی و همچنین بررسی عوامل موثر بر رشد ترک و چندشاخه شدن آن در اجسام با استفاده از تئوری پریداینامیک در نرم افزار لمپس پرداخته شده و همچنین نتایج حاصل از این پژوهش با نتایج دیگر مطالعات اعتبارسنجی شده است. با مقایسه نتایج حاصل نشان دهنده این است که تئوری پریداینامیک به خوبی و با دقت بسیار بالا قادر به مدلسازی رشد ترک و آسیب در سازه ها و اجسام است. همچنین نحوه رشد ترک در جسم و چندشاخه شدن آن به تعداد و مکان گشودگیها در جسم و همچنین ترکیب گشودگی ها در جسم وابسته است.

بررسی اثر وجود گشودگی ها در جسم بر نحوه رشد ترک در آن با استفاده از تئوری پری داینامیک مبتنی بر پیوند Keywords:

تئوری پری داینامیک , رشد ترک , شکست ترد دینامیکی , چندشاخه شدن , مکان و تعداد گشودگی ها