مروری بر هواپیماهای بدون سرنشین خورشیدی استراتوسفری و بررسی چالش انرژی آنها
Publish place: 27th Annual Conference of Mechanical Engineering
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,594
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISME27_149
تاریخ نمایه سازی: 8 مرداد 1398
Abstract:
با توجه به کاربردهای متنوع هواپیماهای بدون سرنشین، این هواپیماها طی سالهای اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفتهاند. یکی از انواع این هواپیماها، هواپیمای بدون سرنشین خورشیدی استراتوسفری است که دارای سقف پرواز بلند (حدود 20 کیلومتر) و مداومت پرواز طولانی (هفته ها یا ماه ها) است . طی چند سال اخیر تمرکز بر این هواپیماها افزایش یافته است و کشورهای مختلف در حال توسعه آن هستند. در سال جاری شرکت ایرباس موفق به تجاری سازی اولین پهپاد خورشیدی استراتوسفری تحت نام تجاری زفیر1 شد. یکی از مهم ترین چالش های پیش روی این هواپیماها بحث انرژی آنهاست. میزان انرژی قابل دریافت از خورشید، بازدهی تبدیل آن به انرژی مکانیکی و ذخیره سازی انرژی برای پرواز در طی شب جنبه های مختلف این چالش هستند. در این مقاله به بررسی این موارد پرداخته می شود. نتایج تحقیقات نشان می دهد که پرواز مداوم در لایه استراتوسفر به منظور کاربردهای مخابراتی، پایش از دور، امنیتی و شرایط اضطرار دست یافتنی شده است.
Keywords:
Authors
سیدجاوید میراحمدی
اصفهان، کیلومتر ۷ خیابان امام خمینی، پژوهشکده مواد و انرژی، پژوهشگاه فضایی ایران
مهران حبیبی
اصفهان، کیلومتر ۷ خیابان امام خمینی، پژوهشکده مواد و انرژی، پژوهشگاه فضایی ایران
محمدرضا اشرف خراسانی
اصفهان، کیلومتر ۷ خیابان امام خمینی، پژوهشکده مواد و انرژی، پژوهشگاه فضایی ایران
سعید اصغری
اصفهان، کیلومتر ۷ خیابان امام خمینی، پژوهشکده مواد و انرژی، پژوهشگاه فضایی ایران