بررسی ارتباط بین ناامنی شغلی در رابطه میان خودارزشیابی محوری، رضایت شغلی، رضایت از زندگی و عملکرد شغلی
Publish place: Second Conference on Economics, Management and Accounting
Publish Year: 1398
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 591
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
EMCCONF02_003
Index date: 9 August 2019
بررسی ارتباط بین ناامنی شغلی در رابطه میان خودارزشیابی محوری، رضایت شغلی، رضایت از زندگی و عملکرد شغلی abstract
مدت زمانی است که پژوهشگران به بررسی نقش شخصیت در تبیین نگرش ها و رفتارهای افراد پرداخته اند. شخصیت نقش مهمی را در درک و فهم نگرش ها و رفتارهای افراد در سازمان ها ایفا می کند. مطالعه شخصیت در سازمان ها به گونه ای فزاینده به بررسی تاثیر عوامل گرایشی بر نگرش های شغلی و انواع گوناگون عملکرد اختصاص یافته است. گرچه توجه به نقش شخصیت در کار ، اغلب به صفات پنجگانه محدود گشته است، اما نظریه ها و شاخص های دیگری نیز در ارتباط با شخصیت وجود دارند که کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. خودارزشیابی های محوری به عنوان رویکردی گرایشی، از جمله این شاخص ها هستند که به تازگی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته اند. خودارزشیابی های محوری به عنوان ارزیابی ها و سنجش های اساسی و بنیادی که افراد از ارزش ها، توانایی ها، استعدادها و صلاحیت هایشان انجام می دهند، تعریف شده است. به بیان دیگر خودارزشیابی های محوری به نتیجه گیری های فرد در مورد این که چه کسی است و خود را چگونه ادراک می کند اشاره دارد. خودارزشیابی های محوری می تواند بر چگونگی رفتار کارکنان و واکنش آن ها به زمینه کاریشان اثر بگذارد. بر این اساس در این مقاله به مرور بررسی ارتباط بین ناامنی شغلی در رابطه میان خودارزشیابی محوری، رضایت شغلی، رضایت از زندگی و عملکرد شغلی پرداخته میشود
بررسی ارتباط بین ناامنی شغلی در رابطه میان خودارزشیابی محوری، رضایت شغلی، رضایت از زندگی و عملکرد شغلی Keywords:
بررسی ارتباط بین ناامنی شغلی در رابطه میان خودارزشیابی محوری، رضایت شغلی، رضایت از زندگی و عملکرد شغلی authors
مریم یوسفی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آباده، گروه مدیریت و حسابداری، آباده ایران