شبیه سازی دیابت نوع 2 در ایران جهت پیشبینی بار بیماری در وضعیت موجود و تحت مداخلات پیشگیرانه و درمانی: رویکرد پویایی شناسی سیستمها

ابزارهای تحلیلی که برای برنامهریزی و ارزیابی سیاستهای بهداشتی مورد استفاده قرار میگیرند، برای شناسایی پیچیدگی دینامیکی بیماریهای مزمن که شامل تاخیر طولانی میان علل و پیامدهای سلامتی آن میباشد مناسب نیستند. هدف از این پژوهش کشف پتانسیل پویایی سیستمها برای دستیابی به سیاستهای برای کنترل بیماری دیابت نوع 2 بود. در این پژوهش یک مدل پویا از شیوع دیابت نوع 2 با تمرکز بر بار بیماری ارائه شد که میتواند برای طراحی و ارزیابی استراتژی های مداخله ای استفاده شود. داده های مورد استفاده در این پژوهش از اطلس های فدراسیون جهانی دیابت (IDF)، داده های جمعیتی از مرکز آمار و سایر اطلاعات از مطالعات مرتبط استخراج گردیدند. نتایج نشان داد که مداخلات پیشگیرانه تاثیر اساسی بر جمعیت دیابتی و همچنین جمعیت نورموگلوسمی کشور دارد. اقدامات پیشگیرانه همچنین میتواند میزان مرگومیر ناشی از دیابت را تا حد قابل توجهی کاهش دهد.

Keywords:

دیابت نوع 2 , شبیه سازی , پویایی شناسی سیستم ها , مداخلات پیشگیرانه , مداخلات درمانی