اثربخشی آموزش مهارتهای تاب آوری در عملکرد خانواده و رضایت زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی شهرستان کرج

مقدمه و روش: تعارض زناشویی نوعی عدم توافق مداوم و معنادار بین دو همسر است که حداقل یکی از آنها آن را گزارش دهد، این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش مهارتهای تاب آوری بر عملکرد خانواده و رضایت زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی شهرستان کرج انجام شد. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر کرج که به دلیل حل مشکلات و تعارضات زناشویی خواستار شرکت در جلسات آموزشی مهارتهای تاب آوری و دریافت کمکهای تخصصی روانشناختی بود. نمونه آماری شامل 44 نفر از زوجین واجد شرایط شهر کرج مراجعه کننده به مراکز بهداشتی بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش (هر گروه 11 زوج، 22 نفر در هرگروه) جایگزین شدند.گروه ازمایش تحت آموزش مهارتهای تاب آوری حاتمی و رمضانی (2015) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری در پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و عملکرد خانواده بود. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش مهارتهای تاب آوری بر خرده مقیاسهای ارتباط زناشویی، حل تعارض، روابط جنسی، ازدواج و فرزندان تاثیر معناداری دارد، همچنین آموزش مهارتهای تاب آوری بر خرده مقیاسهای عملکرد خانواده از جمله توانایی حل مشکل، نقشها، و ابراز عاطفی تاثیر معناداری دارد نتیجه گیری: برنامه آموزش تابآوری منجر به ارتقای توانمندی افراد در مواجه با رویدادهای زندگی، افزایش سلامت روان و بهبود روابط بین فردی به کار میرود.

Keywords:

آموزش مهارتهای تاب آوری , عملکرد خانواده , رضایت زناشویی , تنظیم هیجان زوجین