بررسی تاثیر تسهیم دانش بر جوسازمانی در دانشگاه سیستان و بلوچستان

در محیط های کسب و کار امروزی، درک میزان اهمیت دانش به عنوان منبع حیاتی برای سازمان ها در حال افزایش است، در این میان مدیریت دانش به عنوان یک ابزار استراتژیک مطرح گردیده که باعث افزایش قدرت و اثربخشی سازمان ها از طریق تسهیم و استفاده از دانش می شود. سازمان های زیادی در این زمان مدیریت دانش را به عنوان وسیله ای برای موفقیت خود به کار گرفته اند که دانشگاه ها نیز از این مقوله مستثنا نیستند. در این پژوهش تاثیر تسهیم دانش بر جو سازمانی دانشگاه سیستان و بلوچستان مورد بررسی قرار گرفته است.این پژوهش بر مبنای هدف، مطالعه توصیفی-پیمایشی و از نوع کاربردی است.جمع آوری داده ها و اطلاعات از طریق پرسشنامه جوسازمانی لیتوین و استرینجر (1968) و پرسشنامه بررسی تسهیم دانش و عوامل موثر بر آن،تلفیق دوپرسشنامه چناماننی (2006) و اسورلینگر (2000) انجام گرفته است.جامعه آماری تحقیق کارکنان دانشگاه سیستان و بلوچستان می باشد و نمونه برداری به شیوه نمونه گیری تصادفی با طبقه بندی و بهره گیری از تخصیص متناسب صورت گرفته است. تاثیر ده عامل تسهیم دانش شامل پاداش های ادراک شده سازمانی، کنترل ادراک شده رفتاری، مزایای ادراک شده دوجانبه، افزایش ادراک شده شهرت، از بین رفتن ادراک شده قدرت دانشی، لذت ادراک شده حاصل از کمک به دیگران، جو یادگیری سازمانی، استفاده از شایستگی ها، امکان توسعه شایستگی ها و استفاده از ابزار و فناوری) بر جو سازمانی دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت که نقش موثر 9 عامل تسهیم دانش بر جو سازمانی دانشگاه مورد تایید قرار گرفت وعامل از بین رفتن ادراک شده قدرت دانشی موثر شناخته نشد.

Keywords:

مدیریت دانش , تسهیم دانش , جوسازمانی