مطالعات متعدد نشان داده است که
رضایت شغلی از عوامل مهم افزایش بهره وری، دلسوزی
کارکنان نسبت به سازمان، تعلق و دلبستگی آنان به محیط کار، افزایش کمیت و کیفیت کار، برقراری روابط خوب و انسانی در محل کارکنان، ایجاد ارتباطات صحیح، بالا بردن روحیه، عشق و علاقه به کار است. تردیدی نیست که هر سازمان خود یک ارگانیسم منحصر به فرد است و نخستین عامل آن انسان و توجه به
کارکنان است امروزه تلاش سازمان ها و ادارات بر حفظ
کارکنان ارزشمند خود و ایجاد انگیزه در آنان می باشد. برابر مطالعات انجام شده در حوزه ارتباطات انسانی، افراد بیش از هشتاد درصد اوقات بیداری خود را صرف برقراری ارتباط با دیگران می نمایند و این مساله به ویژه در سازمان ها اهمیت ویژه ای می یابد تا جایی که سبک برقراری ارتباط
مدیران با
کارکنان تاثیر فراوانی بر روحیه
کارکنان و
رضایت شغلی آنان دارد. بین مهارت های ارتباطی
مدیران و
رضایت شغلی
کارکنان رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد؛ یعنی هر چه مهارت های ارتباطی بیشتر باشد
رضایت شغلی نیز بیشتر است. همچنین از نتایج فرعی پژوهش حاضر چنین نتیجه گیری می شود که بین مهارت های ارتباط کلامی، ارتباط کتبی و ارتباط غیرکلامی با
رضایت شغلی
کارکنان رابطه مستقیم معنی داری وجود دارد. مواد و روش تحقیق : در این تحقیق از روش کتابخانهای استفاده شده است، به همین منظور از منابع چاپی و دیجیتالی شامل کتاب، مقاله، پایان نامه و تحقیقات دیگران استفاده شده است.