ارزیابی و تحلیل اثربخشی پل های عابر پیاده درون شهری (مطالعه موردی: شهر یزد)

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 496

This Paper With 16 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ARCHQUALITY01_008

تاریخ نمایه سازی: 4 شهریور 1398

Abstract:

مکان گزینی مناسب خدمات شهری یکی از عوامل مهم در کارایی و اثربخش بودن آن ها است، که امروزه با توجه به محدودیت های مالی و نیازهای متعدد، بیشتر موردتوجه است. پل های عابر پیاده به عنوان تسهیلگر پیاده روی و تردد عابران یکی از این خدمات شهری است که نیازمند استقرار در مکان مناسب جهت ایفای مناسب و اثربخش نقش خود است. اثربخشی پل های عابر پیاده به عنوان یکی از انواع تسهیلات پیاده روی متاثر از عوامل گوناگونی است که اصلی ترین این عوامل مکان یابی بهینه و مناسب است. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی، ازنظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی با استفاده از ابزار پرسشنامه است. با استفاده روش سلسله مراتبی (AHP) و نرم افزار Expert choice به رتبه بندی و امتیازدهی سه معیار مهم در مکان یابی پل عابر ازجمله عوامل ترافیکی، نوع کاربری زمین، فاصله از گذرگاه ایمن پرداخته شده است. سپس با انتخاب 12 پل واقع در حدفاصل سه بلوار دانشجو- باهنر- پاک نژاد شهر یزد که ازجمله مسیرهای پرتردد و دارای بار ترافیکی بالای شهر یزد است و سهم هر یک از این پل ها از این سه عامل (عوامل ترافیکی، نوع کاربری زمین، فاصله از گذرگاه ایمن) تعیین شده است. سپس برای تعیین اثربخشی پل ها با استفاده از آزمون کندال بی، همبستگی بین دو متغیر تعداد تردد عابر پیاده در هر پل و وزن نهایی حاصل از رتبه بندی درروش سلسله مراتبی (AHP) مشخص شده است. نتایج این آزمون نشان می دهد، هرچقدر در جانمایی پل ها به شاخص های مکان یابی بیش تر توجه شود تعداد تردد عابر پیاده و درنتیجه اثربخشی پل نیز افزایش خواهد یافت تقریبا استقرار پل های عابر پیاده در شهر یزد با توجه به پارامترهای موردبررسی عوامل ترافیکی، نوع کاربری و فاصله از گذرگاه ایمن در مکان بهینه و مناسبی جانمایی شده اند و کارکرد و اثربخشی مناسبی دارند و در پل های کم تردد نیز با توجه به نیازهای آینده و عدم تردد عرضی هم سطح به دلیل شریانی درجه 1 بودن مسیر قابل توجیه است.

Authors

شهاب الدین حج فروش

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا، دانشکده پردیس علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه یزد، یزد، ایران