بازآفرینی بافت ناکارآمد شهری با رویکرد محله محوری (مطالعه موردی: کوی فاطمیه زنجان)

بافت های ناکارآمد شهری، همواره بستری برای بروز مسائل و مشکلات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بوده است. این بافت ها مقصدی برای اقشار کم درآمد جامعه و روستاییان مهاجر است که به دلیل عدم توانایی مالی در این مکان ها سکنی می گزینند و در گذر زمان به دلایلی همچون تفاوت های فرهنگی و فقدان شرایط اقتصادی مناسب دچار فرسودگی کالبدی- فضایی، اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی می شوند. بازآفرینی بافت های حاشیه در چند دهه اخیر در جهان و ایران به موضوعی مهم در مدیریت شهری تبدیل شده که در آن به بهبود کیفیت زندگی شهروندان در ابعاد مختلف فرهنگی، کالبدی، زیست محیطی و اقتصادی پرداخته می شود. در شهر زنجان نیز تعدادی بافت ناکارآمد در مناطق حاشیه و در داخل شهر وجود دارد که به دلایل زیادی به مکان هایی با کیفیت زیستی نامناسب تبدیل گشته اند. یکی از مناطق حاشیه ای در شهر زنجان، کوی فاطمیه است که بیش تر ساکنین آن از روستاهای اطراف به آنجا نقل مکان کرده اند. در این پژوهش سعی شده با مطالعه و بررسی شرایط کوی فاطمیه، شناخت بهتری از آن حاصل شود تا بتوان به بازآفرینی بافت پرداخته و طرحی متناسب با زمینه و نیازهای مردم آن ارائه گردد

Keywords:

بازآفرینی , بافت ناکارآمد , زنجان , توانمندسازی