تحلیل زیباشناختی عناصر بصری و مفاهیم نمادین با نقوش حیوانی در منسوجات و دست بافته های مازندران

ویژگی های اقلیمی و شرایط جغرافیایی مازندران، شکل گیری جنبه های ویژه ای از خصوصیات اجتماعی، فرهنگی و هنری را در این خطه موجب شده است. این هنرها و نقش مایه های به کار رفته در آنها سینه به سینه به نسل امروز نتقال یافته است. در فرهنگ و هنر مازندران که مردم در ارتباط پیوسته با طبیعت هستند، نقوش بومی جایگاه ویژه ای دارند. امروزه با غلبه زندگی ماشینی و شهری، بسیاری از اصالت های فرهنگی و هنری حتی در روستاها رو به خاموشی است. لذا شناخت و بازتاب هویت بومی ضروری می نماید. در این پژوهش با هدف شناسایی و حفظ اصالت قومی و نیز اهمیت نقش مایه های موجود با روش توصیفی- تحلیلی هنرهای بومی با نقوش حیوانی منطقه مورد شناسایی، دسته بندی و تحلیل واقع شده است. جنبه های بصری و زیبایی شناسی نقوش و بازتاب اعتقادات و باورهای نمادین آنها بررسی گردید. با توجه به نتایج به دست آمده هنرهای بومی با نقوش حیوانی در مازندران، نقش مایه های بومی تحت باورهای دینی و فرهنگی منطقه به شکل در آمده است.

Keywords:

نقش مایه , دست بافته های مازندران , نقوش حیوانی , باورهای قومی , زیبایی شناسی