مقایسه استحکام کششی کامپوزیت رزین اپوکسی توسط پارچه های تاری-پودی، حلقوی و بی بافت تهیه شده از نانوالیاف پلی آمید/ CNT

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 622

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCTAF01_100

تاریخ نمایه سازی: 4 شهریور 1398

Abstract:

توسعه کامپوزیت های پلیمری تقویت شده با نانوذرات، یکی از رویکردهای جدید در حوزه کاربردهای مهندسی به شمار می آید. نانوتیوب های کربن به طور ویژه ای از پتانسیلی بالا جهت بهبود خواص کامپوزیت های پلیمری برخوردار هستند. هدف از انجام این پروژه، تولید نخ از نانوالیاف نایلون 6 حاوی نانوتیوب های کربن با استفاده از روش الکتروریسی و قرار دادن آنها به صورت پارچه های تاری پودی، حلقوی و بی بافت در رزین اپوکسی به صورت یک لایه و سپس اندازه گیری، بررسی و مقایسه استحکام کششی آنها با یکدیگر بود. با توجه به اهمیت تقویت خواص مکانیکی کامپوزیت ها در صنایع مختلف و همچنین نتایج به دست آمده از تحقیقات گذشته، جهت بهبود خواص کششی با استفاده از الیاف تقویت شده با نانوتیوب های کربن، نتایج نشان داد که افزودن نانولوله های کربن به نانوالیاف نایلون 6، باعث افزایش خواص کششی کامپوزیت حاصل می شود. همچنین استفاده از پارچه های تاری-پودی یا حلقوی ساخته شده از نخ متشکل از این نانوالیاف حاوی نانولوله های کربن، خواص کششی را به طور چشمگیری افزایش می دهد. استحکام کامپوزیت تقویت شده با پارچه بی بافت الکتروریسی شده از نایلون به عنوان نمونه شاهد فاقد CNT؛ 3/89(MPa) به دست آمد. در صورتیکه استحکام نمونه بی بافت دارای CNT؛ 8/51(MPa) به دست آمد. از طرفی استحکام کامپوزیت تقویت شده با پارچه تاری-پودی و حلقوی پودی تهیه شده از نخ الکتروریسی شده پلی آمید- CNT به ترتیب دارای مقادیر 5 / 33 و 78 / 35 ( MPa ) بوده است.

Keywords:

کامپوزیت پلیمری , نانو لوله کربن CNT , رزین اپوکسی , الیاف نانوی پلی آمید , تقویت کننده ی پارچه ای

Authors

نگار حسین زاده کوچه باغی

دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی نساجی، تهران، ایران

علی اکبر قره آقاجی

استاد، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران ایران،

سیدهژیر بهرامی

استاد، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران،