آمادهسازی دانش آموزان برای یادگیری خدمات و تجربه های کارآفرینی اجتماعی

یکی از ویژگی های مهم مدل مشارکت اجتماعی، همکاری متقابل بین فضای آموزشی و افراد جامعه است که در آنهمه اعضا مهارتها و تجربه های خود را برای ایجاد دانش به اشتراک میگذارند. در هر زمان، روابط چندگانه نیاز به توجه دارند،مثلاروابط سه جانبه بین دانش آموزان، استادان و کارکنان سازمانهای اجتماعی یک نوع از روابط چندگانه ایی است که نیاز به توجه دارد. این مدل برای یادگیری خدمات و کارآفرینی اجتماعی مناسب است، چراکه هر دو به دنبال مشارکت با جامعه یا راه حلی برای چالش های موجود در جامعه هستند. تا به امروز تحقیقات زیادی درباره تاثیر یادگیری بر پیشرفت دانش آموزان انجام شده است. برای اینکه دانش آموزان شرکای واقعی در پروژه های یادگیری خدمات و کارآفرینی اجتماعی باشند، ما باید درک متقابل، به اینکه چگونگی آماده سازی دانش آموزانی که میتوانند به شرکای واقعی در مشارکت جامعه دانشگاهی (برای مثال: آمادگی مشارکتی) تبدیل شوند را داشته باشیم. برای ترویج آمادگی مشارکتی در میان دانش آموزان ما چارچوبی مبتنی بر شایستگی استدلال میکنیم که تحقیقات و توصیه هایی در زمینه های یادگیری خدمات، کارآفرینی اجتماعی و رهبری آموزش را ترکیب میکنیم. در این مقاله، ما درباره شباهتها و تفاوتها در یادگیری خدمات و کارآفرینی اجتماعی بحث میکنیم و به پیامدهای کار برای مشارکت با جامعه و آموزش وپرورش در آموزش عالی توجه میکنیم.

Keywords:

یادگیری خدماتی , کارآفرینی اجتماعی , یادگیری مشارکت اجتماعی , چارچوب صلاحیت , رهبری دانش آموزی