اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر نگرش به زندگی سالمندان

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر نگرش به زندگی سالمندان شهر تهران انجام شد. روش پژوهشی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری عبارت است از کلیه سالمندان شهر تهران که در سال 1397 در مراکز نگهداری سالمندان، زندگی میکنند، تعداد 30 نفر از سالمندان به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند و پرسشنامه نگرش به زندگی را قبل و بعد از مداخله تکمیل و گروه آزمایش، آموزش مهارتهای مثبت اندیشی را طی 10 جلسه 90 دقیقه ای و در طی 5 هفته دریافت کردند و گروه گواه این آموزش را دریافت نکردند. نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون و پیشآزمون گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معناداری در متغیر نگرش به زندگی وجود دارد؛ بنابراین نتایج پژوهش بیانگر تاثیر روش آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر نگرش به زندگی سالمندان بود.

Keywords:

مهارتهای مثبت اندیشی , نگرش به زندگی , سالمندان