اثربخشی آموزش مهارت های زندگی(کنترل خشم، روابط میان فردی) بر توانایی حل مسئله و انسجام خانواده های تک فرزندی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی (کنترل خشم، روابط میان فردی) بر توانایی حل مسئله و انسجام خانواده های تک فرزندی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه مادران دارای تک فرزند که فرزند آنها در مدرسه راهنمایی منطقه 6 آموزش و پرورش شهر تهران مشغول به تحصیل اند بودند. و دارای 216 دانش آموز میباشد. در بین مادران تک فرزند مدرسه پرسشنامه ها پخش شد و از بین آن هایی که توانایی حل مسئله پایین و انسجام پایین داشتند 30 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی خوشه ای در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) و گواه 15) نفر) قرار گرفتند. به منظور سنجش متغیرهای مورداستفاده در پژوهش از پرسشنامه انسجام خانواده جمشیدی و همکاران (1387)و حل مسئله هپنر و پترسن (1982) استفاده شد. در بخش آمار استنباطی داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی(کنترل خشم، روابط میان فردی) بر توانایی حل مسئله و انسجام خانواده های دارای تک فرزند و همچنین بر ابعاد توانایی حل مسئله(اعتماد به حل مسائل، سبک گرایش- اجتناب و کنترل شخصی) آنها موثر است.

Keywords:

مهارت های زندگی , حل مسئله , انسجام خانواده , تهران