بررسی حکمروایی خوب شهری در شهرداری باغستان با رویکرد مشارکتی

امروزه نحوه مدیریت شهری می تواند در پایداری محلات تاثیر گذار باشد. در حال حاضر رویکردی که به عنوان اثر بخش ترین، کم هزینه ترین و پایدارترین شیوه اعمال مدیریت شهری معرفی می شود حکمروایی خوب شهری می باشد. با پیش بینی استقرار بیش از 66 درصد جمعیت جهان در شهرها تا سال 2020 میلادی، جهان در حال تبدیل به جهانی شهری است. از این رو مدیریت شهری در آینده به طور اعم و در قرن بیست و یکم به طور اخص، درگیر نوعی چالش خواهد بود؛ چالشی که خود تابعی از تغییر و تحولات فناورانه، جمعیتی، اقتصادی و سیاسی و بین المللی محسوب می گردد. شدت یافتن روزافزون مقیاس و گستردگی و نیز پیچیدگی مسایل شهرها و همچنین آشکار شدن بی کفایتی سیستم های سنتی بوروکراتیک و تصمیم گیری بالا به پایین، سبب شده است گرایشی به سوی سیستم هایی به وجود آید که در آن تصمیمات بزرگ و کوچک با اشتراک بین صاحبان منافع شهری اتخاذ شوند. این رویکرد، کمبودهای رویکرد متداول به مدیریت شهری(دستور از بالا،صرفا0تکنوکرات و محافظت از ساختار قدرت موجود) نشانه گرفته میشود؛ بنابراین، در شهر نیز به طور مشخص، برقراری حکمروایی خوب، مورد تاکید قرار میگیرد و معیارهایی برای خوب شدن حکمروایی درنظر گرفته میشود. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی حکمروایی خوب شهری در شهرداری باغستان با رویکرد مشارکتی با روش توصیفی-تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد بین حکمروایی خوب شهری و توسعه پایدار محله ای رابطه معناداری وجود دارد. این امر است که در بین شاخص های حکمروایی خوب شهری، شاخص مشارکت بیشترین تاثیر را در توسعه پایدار محله ای دارند

Keywords:

حکمروایی خوب شهری , شهرداری باغستان , رویکرد مشارکتی