موضوع
تبری جستن از
عیب مبیع یکی از مسائل مبتلابه جامعه است. افراد روزانه با این مسئله روبهرو میشوند و لذا بیان احکام و جوانب گوناگون آن دارای اهمیت به سزایی است.
تبری جستن از عیوب، در صورتی است که بایع از عیوب مبیع تبری کرده باشد، یعنی عهده عیوب را از خود سلب کرده باشد و یا مالش را با تمام عیوب بفروشد که در صورت ظهور عیب، مشتری حق رجوع به بایع را ندارد و در صورتی که بایع از
عیب خاصی تبری کرده باشد، مشتری تنها نسبت به همان
عیب حق مراجعه ندارد. این مقاله به
شرط برائت از عیوب در حال عقد و از عیوب مجدد از دیدگاه شیعه، اهلسنت و حقوق مدنی پرداخته و ابعاد مختلف آن را بررسی کرده است. همچنین مسائلی مانند اینکه بایع حاکم و زمامدار باشد و نوشتن عبارت جنس فروختهشده پس گرفته نمیشود بر روی در فروشگاه ها و اینکه آیا این موارد میتواند بهمعنای برائت جستن از عیوب باشند یا نه را هم مورد کنکاش قرار داده است.