اثربخشی قصه درمانی بر بهبود مهارت های اجتماعی در نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز

کودکان دیرآموز مهارت لازم برای ورود به دبستان که برای یادگیری موضوع های درسی به آن ها نیاز دارد، را ندارد، این مهارت ها مقدمه یادگیری تحصیلی و اجتماعی هستند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعییناثربخشی قصه درمانی بر بهبود مهارت های اجتماعی در نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز در سال 1396 در شهر تهران انجام شد.در این پژوهش شبه آزمایشی که یک طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استجامعه آماری این پژوهش کلیه نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز مناطق 6 ، 7 و 8 شهر تهران می باشند که در سال تحصیلی 1396 - 1395 مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحلهای تعدادی از نوآموزان مناطق 6 ، 7 و 8 تهران انتخاب شده و آزمون سنجش هوش وکسلر ویژه کودکان برای آنان اجرا گردید و از میان نوآموزانی که دیرآموز شناخته شدند، و هوشبهر آنان بین 70 تا 85 بود، تعداد 30آزمودنی به تصادف انتخاب شده و از طریق گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (n: 15) و کنترل (n: 15) قرار گرفتند. تمام آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون به پرسشنامه های مهارت های اجتماعی ماتسون (نسخهوالد پاسخ دادند، سپس برنامه آموزشی قصه درمانی در هشت جلسه اجرا شد و در نهایت، پس آزمون از تمام گروه های آزمایش و کنترل گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری آزمون تحلیلکوواریانس و آزمون T برای نمونه های مستقل و وابسته و به وسیله نرم افزار آماری SPSS 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج پژوهش نشان دادکه قصه درمانی در بهبود مهارت های اجتماعی پیش دبستانیدیرآموز اثربخش است.