تحلیل جانشین پروری در سازمان های دولتی ایران

یکی از اقداماتی که به نظر میرسد باعث ایجاد تحول بنیادی و مبتنی بر بینش سازمان یافته، در حوزه منابع انسانی است، اجرای نظام جانشین پروری در سازمانها می باشد. در گذشته، کارکنان سالیان متمادی به فعالیت خود در یک سازمان ادامه میدادند و با افزایش سنوات خدمت به طور مستمر نردبان ترقی را طی میکردند. امروزه، توسعه شغلی از پیچیدگی بیشتری برخوردار است. استراتژی های استعدادیابی سازمان به حرکت مستمر حول توسعه دانش و مهارت، آماده سازی رهبران و نگهداری با استعدادترین کارکنان در سازمان نیاز دارد. در این راستا پژوهش حاضر که به بررسی نظام جانشین پروری در سازمانهای دولتی میپردازد، به لحاظ هدف، کاربردی و از حیث روش انجام کار توصیفی میباشد و جهت گردآوری داده ها از منابع کتابخانهای، مجلات لاتین و فارسی و کتب مربوطه استفاده شده است. نتایج مطالعه حاکی از این است که در کشور ما دانش، مهارت و تجربه مدیران، اغلب متناسب با مسئولیت های آنان نیست؛ بیشتر برنامه های جانشین پروری در سازمانهای دولتی ایران برای پستهای مدیریتی به صورت غیررسمی است و عملا جانشین پروری در کل بدنه دولت انجام نمیشود و حتی در بسیاری از موارد نیز مدیران سازمانها هیچ آگاهی از نظام جانشین پروری و پیامدهای مثبت آن ندارند.

Keywords:

جانشین پروری , استعدادیابی , نیروی انسانی , شایستگی , جایگزینی