بررسی تاثیر خودرهبری بر مدیریت دانش (مورد مطالعه: یک سازمان نظامی)

با توجه به این که سازمان های نظامی همواره جزو سازمان های پیشرو در زمینه تحول و کاربردی کردن تحقیقات علمی می باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر خودرهبری بر مدیریت دانش است. این پژوهش از حیث موضوعی متعلق به حوزه مدیریت رفتار سازمانی و از نوع تحقیقات پیمایشی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه تعداد 270 نفر از کارکنان یکی از سازمان های نظامی کشور است و که برای گردآوری آن از پرسشنامه های استاندارد خودرهبری جفری-دی هاتون، کریستون نیک(2002) و مدیریت دانش دنیل پلسیوس مارکز، فرناندو خوزه گریجوس سیمون(2006) و بوکویتز و ویلیامز (1999)، استفاده گردید. پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ مقدار 0/952 محاسبه شد. باتوجه به جدول مورگان حداقل تعداد نمونه جامعه آماری درنظرگرفته شده، تعداد 159 نفر تعیین و براین اساس تعداد 242 پرسشنامه توزیع و جمع آوری شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزارSPSS نشان داد متغیرخودرهبری بر مدیریت دانش و همچنین به ترتیب بر ایجاد دانش، تسهیم دانش و بهره برداری از دانش در این سازمان نظامی دارای تاثیر معنادار می باشد و تمامی فرضیات پژوهش مورد تایید قرار گرفت. نتایج این مطالعه می تواند دستاوردهای مهمی برای برنامه ریزان حوزه مدیریت دانش، منابع انسانی و رفتار سازمانی داشته باشد.