اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم

پژوهش حاضر، به منظور تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم انجام شد. روش این پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم شهر مشهد تشکیل دادند. حجم نمونه شامل 20 دانش آموز با اختلال طیف اتیسمباروش نمونه گیری در دسترس بودند. پس از تکمیل مقیاس بلوغ اجتماعی وایلند توسط معلمان، این کودکان در دو گروه آزمایش 10 نفر و کنترل 10 نفر به شیوه تصادفی گمارش شدند. پس از آن گروه آزمایش 10 نفربه مدت 8 جلسه 45 دقیقه ای آموزش مهارت های اجتماعی را دریافت کردند. در حالی که گروه کنترل چنین آموزشی را در زمینه مهارت های اجتماعی دریافت نکردند. درپایان جلسات آموزشی، مجددا مقیاس رفتار سازگارانه وایلند به عنوان پس آزمون توسط معلمان دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم، تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانسیک راهه ANCOVA استفاده شد. یافته ها نشان دادکه آموزش مهارت های اجتماعی موجب و بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم گروه آزمایش شده است. با توجه به یافته های این پژوهش می توان برنامه آموزش مهارت های اجتماعی را با هدف بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم پیشنهاد داد.

Keywords:

مهارت های اجتماعی , سازگاری اجتماعی , اختلال طیف اتیسم