اثر بخشی شناخت درمانی گروهی بر روش های مقابله ی مذهبی، تعالی معنوی و رشد پس از سانحه مادران دارای دانش آموزان مبتلا به اختلال اتیسم

هدف: هدف از پژوهش حاضر اثربخشی روش شناخت درمانی گروهی بر روش های مقابله ی مذهبی، تعالی معنوی و رشد پس از سانحه مادران دارای دانش آموزان مبتلا به اختلال اتیسم می باشد. روش: پژوهش حاضر ازنوع آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل می باشد. بدین منظور ابتدا پرسشنامه های مقابله ی مذهبی، تعالی معنوی و رشد پس از سانحه بر روی مادران اجرا و پس از بررسی نتایج به صورت تصادفی تعداد 30 نفر از مادرانی که نمره کمتری در پرسشنامه تعالی معنوی، رشد پس از سانحه و همچنین از روش های مقابله مذهبی منفی بیشتر استفاده کرده بودند، انتخاب و در دو گروه آزمایش 15 نفر و کنترل 15 نفر قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 12 جلسه 2 ساعته به مدت 2/5 ماه تحت روش شناخت درمانی گروهی بر اساس رویکرد لیهی قرار گرفت و سپس از دوگروه مجددا آزمون بعمل آمد. آزمون پیگیری بعد از دو ماه اجرا گردید. تحلیل آماری با نرم افزار 65 spss مورد ارزیابی قرار گرفت.نتیجه گیری: شناخت درمانی گروهی در گروه آزمایش به طور معناداری باعث افزایش استفاده از روش های مقابله مذهبی مثبت، تعالی معنوی و همچنین رشد پس از سانحه مادران شده است. نتایج در مرحله پیگری نیز ماندگار بود.

Keywords:

شناخت درمانی گروهی , روش های مقابله مذهبی , تعالی معنوی , رشد پس از سانحه , مادران دانش آموزان اتیسم