بررسی اثربخشی تکنیک های تئاتر درمانی بر مهارت های اجتماعی وارتباط کلامی مبتلایان به اختلال طیف اتیسم

براساس پژوهش ها و مطالعات اخیردرزمینه هنردرمانی درخارج ازکشور استفاده از مداخله های حمایتی –تسکینی چون هنرنقاشی، موسیقی و تئاتر دربهبود مشکلات اساسی کودکان ونوجوانان مبتلا به اختلال طیف اتیسم می تواند مفید باشد و با توجه به کمبود مطالعات کاربردی و اساسی دراین زمینه این پژوهش بدنبال بررسی این مهم است. هدف اینپژوهش بررسی اثربخشی تکنیک های سایکودراما (تئاتردرمانی) بر بهبود مهارت های اجتماعی و ارتباط کلامی کودکان ونوجوانان مبتلابه اختلال طیف اتیسم است. پژوهش ازنوع کاربردی و به روش نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل اجراگردید. جامعه مورد بررسی کودکان و نوجوانان مبتلابه اختلال طیف اتیسم مراجعه کننده به مراکزتوانبخشی شهرتهران در محدوده سنی 7 تا 18 سال می باشند ونمونه این پژوهش به شیوه نمونه گیری در دسترس از اعضای انجمن اتیسم ایران انتخاب شدند که شامل 18 نفر می باشند وقبلا تشخیص اختلال طیف اتیسم توسط آزمون های گارز 2 و ای دی آی آر توسط سازمان آموزش وپرورش استثنایی شهرتهران برروی آنها گذاشته شده بود. 9 نفر درگروه آزمایش و 9 نفر دیگر درگروه کنترل قرارگرفتند. ازهردو گروه درابتدا ابزارهای فهرست ارزیابی درمان اتیسم و پروفایل مهارت های اجتماعی اتیسم به عنوان پیش آزمون به عمل آمد وبعدازاجرای 15 جلسه مداخله فقط برای گروه آزمایش درانتها ازهردو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد. یافته ها: داده های پژوهش بااستفادهازآزمون های آماری توصیفی ویو من ویتنی مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت ویافته ها تفاوت معناداری را نشان داد. نتایج پژوهش نشان می دهد که آموزش تکنیک های تئاتردرمانی می تواند بربهبود مهارت های اجتماعی و ارتباط کلامی کودکان ونوجوانان طیف اتیسم موثرباشد.

Keywords:

اختلال طیف اتیسم , تکینک های تئاتردرمانی , مهارت های اجتماعی , ارتباط کلامی