بررسی نقش پیش بینی کننده استرس والدگری، عملکرد کودکان، حمایت پزشکی و محلی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت روان مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم

زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش پیش بینی کننده استرس والدگری، عملکرد کودکان، حمایت پزشکی و محلی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت روان مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در شهرستان کرمانشاه بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی بر روی کلیهمادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم شهرستان کرمانشاه در سال 13987 بود. نمونه ای به تعداد 60 نفر با لحاظ کردن ملاک ورود و خروج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی Sf-36 ، استرس والدگری آبیدین 1990 و پرسشنامه محقق ساخته عملکرد کودکان و حمایت محلی و پزشکی استفاده شد و با استفاده از روش های همبستگی و رگرسیون چندگانه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که استرس والدگری، عملکرد کودک، حمایت پزشکی و محلی توانایی معناداری برای پیش بینی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت روان مادران دارد و همچنین بین ابعاد استرس والدگری وکیفیت زندگی مادران رابطه منفی و معنادار و بین عملکرد کودک و حمایت پزشکی و محیطی با کیفیت زندگی مادران رابطه مثبت و معنادرای وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر ارتباط بین استرس والدگری، عملکرد کودک، حمایت پزشکی و محلی با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت روان مادران را آشکار نمود. بنابراین پیشنهاد می شود برنامه های جهت کاهش استرس والدگری و افزایش حمایت پزشکی و محلی و عملکرد کودکان به منظور بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت روان مادران طراحی و اجرا شود.

Keywords:

استرس والدگری , عملکرد کودکان , حمایت پزشکی , حمایت محلی , کیفیت زندگی مرتبط با سلامت روان