رابطه شادکامی اصیل با رضایت شغلی و نقش تعدیل گری جنسیت در معلمان دوره ابتدایی شهر اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه شادکامی اصیل و نقش تعدیل گری جنسیت در معلمان دوره ابتدایی شهر اصفهان صورت گرفت. روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش کلیه معلمان دوره ابتدایی شهر اصفهان بود که در طول سال 97 در مدارس دوره ابتدایی در سطح شهر اصفهان مشغول به کار بودهاند. لذا از بین افراد جامعه با روش نمونه گیری تصادفی از بین 6 ناحیه آموزش و پرورش دو ناحیه انتخاب و با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه تعداد 180 نفر(90 نفر زن و 90 نفر مرد)، با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد مقیاس شادکامی اصیل(سلیگمن، (2002، مقیاس رضایت شغلی (وود، هانت و چونکهو ، .(1986 انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار AMOS در دو بخش توصیفی (فراوانی، فراوانی درصدی، میانگین، انحراف استاندارد و دامنه تغییرات) و استنباطی (آزمون K-S (کولموگروف- اسمیرنف)، آزمون همبستگی پیرسون، و رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که شادکامی اصیل و رضایت شغلی بر جنسیت نقش تعدیل کنندگی دارد. بنابراین، این مطالعه اهمیت نقش تعدیل کنندگی جنسیت با شادکامی اصیل و رضایت شغلی معلمان را نشان میدهد.

Keywords:

شادکامی اصیل , رضایت شغلی , نقش جنسیت , معلمان