بررسی اثربخشی مدل درمانی شبیه سازی ذهن بر کاهش ترس از ارتباط کلامی در بیماران مبتلا به لکنت زبان

ارتباط کلامی در لکنت می تواند دچار نقصان هایی باشد و ترس از ار تباط کلامی عارضه ای است که در افراد با اختلال لکنت زبان وجود دارد. شیوع لکنت زبان در جنس مذکر سه یا چهار برابر بیشتر از جنس مونث است. همچنین در بیشتر خانواده های ایرانی سرپرستی به عهده مرد می باشد و این عارضه می تواند تمامی اعضای خانواده را نیز درگیر و تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین لکنت زبان در بزرگسالان بویژه مردان از اهمیت ویژه ای برخورداراست. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی مدل درمانی شبیه سازی ذهن بر کاهش ترس از ارتباط کلامی در مردان 20 تا 30 سال دارای لکنت زبان بود. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر از افراد 30-20 سال دارای لکنت زبان مراجعه کننده به کلینیک توانمندسازان ذهن در سال 95 با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده و به تصادف 15 نفر در هر دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری، تست ترس از ارتباط کلامی تقی زاده بود که آزمودنی ها قبل و بعد از درمان و انجام مداخله شبیه سازی ذهنی سوالات را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و روش آنالیز کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مدل درمانی شبیه سازی ذهن موجب کاهش معنی دار ترس از ارتباط کلامی در گروه تحت آزمایش شد.

Keywords:

مدل درمانی شبیه سازی ذهنی , ترس از ارتباط کلامی , لکنت زبان , مردان بزرگسال , مدل درمانی آموزشی دکتر تقی زاده